Anatomia litery
Poszczególne znaki pisma posiadają określone elementy ich budowy. Wszystkie są ważne dla twórców i projektantów typografii. Zrozumienie ich roli i wpływu na wygląd i odbiór liter pozwala nam tworzyć teksty dopasowane do danego kontekstu, pomaga w tworzeniu czytelnych, estetycznych i zrównoważonych kompozycji typograficznych.
Każda litera ma swoją unikalną budowę. Zrozumienie tych elementów pozwala nam czerpać pełnię możliwości typografii i stworzyć coś pięknego i wartościowego. Zasady rysowania liter i powtarzających się detali, pozwalają na prawidłowe zaprojektowanie nowego kroju, bądź dodanie — typograficznie poprawnych — polskich lub innych znaków diakrytycznych.
Pismo
Pismo można zdefiniować jako system znaków lub symboli, które reprezentują dźwięki, słowa, idee lub informacje. Jest to metoda zapisu języka, która umożliwia przekazywanie myśli, idei i emocji na przestrzeni czasu i przestrzeni.
A zatem pismo to zespół znaków przyjęty i zrozumiały przez określoną grupę ludzi, umożliwiający przedstawienie i utrwalenie myśli. W sensie drukarskim pismo jest utrwalone na nośniku.
Czcionki i fonty
Czcionka w dosłownym znaczeniu to pojedynczy metalowy odlew znaku pisma używany w drukarstwie. Natomiast pełny zbiór charakterystycznych znaków danego pisma (wraz ze znakami przestankowymi etc.) utrwalony w formie elektronicznej poprawnie nazywa się fontem.
Jednak w świecie komputerów używa się, w odniesieniu do pliku zawierającego znaki pisma, zarówno określenia font (bardziej poprawne) jak i czcionka. My też czynimy to czasem zamiennie — ze względów stylistycznych.
Jak powinno się odmieniać angielskie słowo font? Według słownika poprawnej polszczyzny* używamy końcówki -u np. poszukuję fontu.
* Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny Haliny Zgółkowskiej
Krój pisma i jego odmiany
Krój to charakterystyczny obraz pisma drukarskiego o jednolitych cechach graficznych. Każdy krój pisma posiada swoją nazwę podlegającą wraz z samym krojem ochronie prawnej.
Odmiany krojów są zróżnicowane pod względem grubości, szerokości i pochylenia. Jeśli dany krój jest zapisany w formie elektronicznej (czyli jako fonty) to każda odmiana (np. bold–pogrubiona, italic–pochylona, condensed–wąska) jest zapisana w oddzielnym pliku, czyli w oddzielnym foncie.
Majuskuły, minuskuły i kapitaliki
Majuskuły (litery wersalikowe) to po prostu wielkie litery alfabetu, natomiast minuskuły (litery tekstowe) to małe litery alfabetu. Z kolei kapitaliki to litery o wyglądzie wielkich, ale wielkości małych liter.
Ligatury i abrewiury
Ligatura to znak będący połączeniem dwóch lub więcej liter (np. ae), natomiast abrewiura to pojedynczy znak pisarski zastępujący słowo lub frazę, np. walutę Euro, copyright, paragraf etc.
Znaki interpunkcyjne
To kolejny, ważny element pisma. W zakres tych znaków wchodzi m. in. przecinek, kropka, wielokropek, dwukropek, średnik, nawiasy, cudzysłowy i szereg innych. Znaki interpunkcyjne powinny być spójne z całym charakterem pisma i zgodne z normami językowymi.
„Cudzysłów apostrofowy”
Warto unikać w pisaniu i druku znaków maszynowych, a używać poprawnych polskich „cudzysłowów apostrofowych”. Łatwo można je wpisywać naszym bezpłatnym układem klawiatury Mocny Akcent.
Uwaga: Materiałów z Poradnika nie można umieszczać w innych serwisach bez zgody Autora
